Δικαιώματα Πολιτικών Μηχανικών Τ.Ε.

[Παπλωματούχος]

Μετά την τελευταία ρύθμιση (2018) του επαγγέλματος του μηχανικού, τα δικαιώματα των μηχανικών παραμένουν αρρύθμιστα. Είναι παράδοξο που μόνο σε χώρες όπως η Ελλάδα μπορεί να βρει κανείς.

"Αρρύθμιστα δικαιώματα" δεν σημαίνει απόντα δικαιώματα. Το δικαίωμα στην εργασία βάσει του πτυχίου παρέχεται αυτόματα από το ίδιο το Σύνταγμα.
"Αρρύθμιστα δικαιώματα" σημαίνει ότι δεν υπάρχει ενιαία διοικητική πρόβλεψη για το είδος των εργασιών/δραστηριοτήτων που προβλέπονται βάσει του πτυχίου. Το οποίο σημαίνει ότι μπορείς να δραστηριοποιείσαι σε οτιδήποτε θεωρείς ότι εμπίπτει στις αρμοδιότητές σου, αλλά ο διοικητικός έλεγχος αυτών θα καταλήγει μονίμως στα δικαστήρια, καθώς κανείς κρατικός φορέας δεν μπορεί να αποφανθεί αν όντως προβλέπονταν ή όχι η άσκηση αυτής της δραστηριότητας βάσει αντικειμένου σπουδών.

Έτσι, η ελληνική πολιτεία του πρώην ΤΕΕάρχη, ο οποίος και έβγαλε αυτό το νόμο έκτρωμα για τη ρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα, φρόντισε για μία ακόμη φορά αυτό το παράδοξο που όντως θέλει εξαιρετικό κόπο για να γίνει: να μην τηρεί ούτε τις συνταγματικές προβλέψεις για ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση στην εργασία, κι ούτε τις ενωσιακές προβλέψεις για άνοιγμα και πρόσβαση των πτυχιούχων στην εργασία.

Κι έτσι, ο κλάδος των ελλήνων μηχανικών συνεχίζει να μην ανοίγει προς όφελος του καταναλωτή έλληνα πολίτη, προς όφελος της επιστήμης κι εφαρμογής των μηχανικών έργων, χρεώνοντας ταυτόχρονα τον έλληνα πολίτη με ευρωπαϊκά πρόστιμα και απαξιώσεις της πολιτείας του, για έργα και ημέρες μικρών συντεχνιών.

Ταυτόχρονα, ο έλληνας πολιτικός υπερμηχανικός υπογράφει ίδια τοπογραφικά με τον διπλωματούχο Τοπογράφο, του οποίου η εξειδικευμένη επιστήμη συγκρίνεται με την περιστασιακή εκπαίδευση του πρώτου. Ο έλληνας πολιτικός υπερμηχανικός υπογράφει τα ίδια αρχιτεκτονικά σχέδια κτηρίων με τον διπλωματούχο Αρχιτέκτονα, του οποίου η εξειδικευμένη επιστήμη συγκρίνεται με την περιστασιακή εκπαίδευση του πρώτου. Και πάει λέγοντας. Κατά τα λοιπά, το ΤΕΕ αυτοβαυκαλίζεται ότι προωθεί την επιστήμη κι εξειδίκευση του μηχανικού.

Πάει να βγάλει άχνα ο καημένος διπλωματούχος Τοπογράφος, Αρχιτέκτονας και οι Π.Μ. του κλείνουν το μάτι: "σσσστ! άσε να βολευτούμε μεταξύ μας. Μη μιλάς για αδικία, γιατί κινδυνεύει ανοίξει το επάγγελμα".

Με βάση τα παραπάνω, μπορεί κανείς να πει ότι η πρώτη και μεγαλύτερη αδικία, αφορά τα ίδια τα μέλη του ΤΕΕ, οι οποίοι πλέον έχουν απολέσει την επιστημονική κι επαγγελματική κατοχύρωση με βάση τα ημιρυθμισμένα δικαιώματα. Και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να αναρωτηθεί κανείς αν το ΤΕΕ εκφράζει κι εκπροσωπεί πραγματικά των συμφέρον των μελών του και της επιστήμης του μηχανικού.